Wiadomość

Silniki szeregowe odznaczają się dużym momentem rozruchowym. Jak wynika z uprzednio podanego wzoru, moment obrotowy zależy od wartości strumienia magnetycznego i prądu w wirniku. Ponieważ uzwojenie wzbudzenia połączone jest szeregowo z wirnikiem i przez nie przepływa cały prąd — wzbudza się w nim silny strumień magnetyczny, który jest tym silniejszy, im większe mamy obciążenie silnika, czyli im większy prąd przepływa przez wirnik. Ponieważ przy rozruchu płynie przez wirnik prąd rozruchowy znacznie większy niż prąd znamionowy, więc i moment rozruchowy jest duży. Te właściwości powodują, że silniki szeregowe stosuje się do urządzeń dźwigowych, gdzie wymagany jest duży moment rozruchowy dla pokonania zarówno momentu statycznego pochodzącego od obciążenia, jak i dla nadania odpowiednich przyspieszeń napędzanym mechanizmom.

Cechą charakterystyczną silników szeregowych jest to, że ich obroty ulegają bardzo poważnym zmianom. Wzrost obciążenia powoduje, że obroty silnika maleją, natomiast zmniejszanie się obciążenia powoduje, że obroty wzrastają. Przy braku obciążenia obroty mogą wzrastać do granic niebezpiecznych dla silnika (teoretycznie do nieskończoności). Z tego powodu silniki szeregowe nie mogą pracować bez obciążenia, lecz muszą być na stałe sprzęgnięte z mechanizmem napędzanym za pomocą kół zębatych. Stosowanie do napędu przekładni pasowych jest wzbronione, gdyż w przypadku spadnięcia pasa grozi niebezpieczeństwo nadmiernego wzrostu obrotów silnika.

Silniki szeregowe stosowane są na żurawiach portowych do napędu mechanizmu wciągarki, obrotu i na niektórych żurawiach do napędu mechanizmu zmiany wysięgu.